14 Wie mit iem nix z machen war, gaabn myr naach: "Dyr Willn von n Herrn müg gscheghn."
15 Naach dene Täg gricht myr allss zamm und zognd auf Ruslham aufhin.
16 Aau ainige Zeserer Kristner gabglaittnd üns und brangend üns zo aynn Mänson aus Züppern, aynn Jünger aus dyr Anfangszeit. Bei dönn gsolln myr hörbergn.
17 Wie myr auf Ruslham kaamend, wurdn myr von de Glaaubnsbrüeder hertzlich empfangen.
18 Eyn n Tag drauf gieng dyr Pauls mit üns zo n Jaaggenn, und alle Gmainwärt warnd +aau daa.
19 Er gabgrüesst s und gabrichtt ausfüerlich, was dyr Herrgot durch seinn Dienst in dyr Haidnwelt allss taan hiet.
20 Wie s dös ghoernd, prisnd s önn Herrgot und verwisnd aau auf dös: "Daa, schau, Brueder, wie vil Tausner Judn däß daader glaaubig wordn seind, aber allsand haltnd si aau non streng an s Mosenngsötz.