14 Wie de Postln z Ruslham ghoernd, däß Samreit s Wort Gottes angnummen hiet, gschickend s önn Peetersn und Johannsn aushin dyrzue.
15 Daa giengend s aushin und gabettnd für ien, auf däß s önn Heilignen Geist empfangend.
16 Er war y non auf kains von ien abherkemmen. Sö warnd grad auf n Nam von n Iesenn, yn n Herrn, taaufft.
17 Naacherd glögnd s ien d Höndd auf, und sö empfiengend önn Heilignen Geist.
18 Wie dös dyr sel Simen mitgakriegt, däß myn durch d Handauflögung von de Postln auf n Heilignen Geist kaam, haet yr ien ayn Geld anbotn:
19 "Göbtß aau mir dö Macht, däß ayn Ieds, yn dönn wo i d Höndd auflög, önn Heilignen Geist empfangt!"
20 Dyr Peeters aber gaab iem an: "Far eyn d Höll abhin mitsamt deinn Geld! Werst diend nit glaaubn, de Gaab von n Herrgot liess si kaauffen?!