32 Sele Schriftstöll, wo yr laas, glautt: "Wie ayn Schaaf wurd yr zo n Schlachtn brungen; und so staet, wie ayn Lämpl ist, wenn s gschert werd, gmacht aau er sein Mäul nit auf.
33 Er wurd dyrnidert, und sein Recht wurd iem verhaltn. Wer verzölet ie öbbs von seinn Naachgschlächt? Denn sein Löbn auf Erdn wurd iem gnummen."
34 Dyr Kämmerling gwenddt si an n Filipsn: "Bittschoen; von wem sait n dyr Weissag dös? Von iem selbn older von aynn Andern?"
35 Daa fieng dyr Filips bei derer Schriftstöll an, grödt weiter und gakünddt iem d Froobotschaft von n Iesenn.
36 Wie s weiterzognd, kaamend s zo ayner Lack hin. Daa gmaint dyr Höfling: "Ui, daa wär ayn Wasser! Dös geet y, däßst mi taauffst, older?"
37 0
38 Er ließ staethabn; und er und dyr Filips giengend eyn s Wasser einhin, und dyr Filips gataaufft n.