29 Eyn n Tag drauf saah yr önn Iesenn zueherkemmen und gsait: "+Daa ist s Lämpl Gottes, dös was d Sündd von dyr Welt wögghinnimmt!
30 Er ist s, von dönn wo i gsait haan: 'Er, wo +naach mir kimmt, ist mir voraus, weil yr vor mir daa war.'
31 Aau i gakenn n nit; aber i bin kemmen und taauf mit Wasser, dyrmit i n bei de Isryheeler kundmach."
32 Und dyr Johanns gazeugt: "I saah, däß dyr Geist von n Himml abherkaam wie ayn Taub und auf iem blib.
33 I gwaiß zeerst aau nit, wer yr ist; aber er, der wo mi gschickt haat, däß i mit Wasser taauf, er haat myr gsait: 'Der, auf dönn wost önn Heilignen Geist abherkemmen und bleibn seghst, der ist s, wo mit n Heilignen Geist taaufft.'
34 Dös haan i gseghn; und drum bezeug i, däß yr dyr Sun Gottes ist."
35 Eyn n Tag drauf stuendd dyr Johanns +wider dortn, und zween Jünger von iem warnd aau dyrbei.