39 Er gantwortt: "Kemmtß, schaugtß mit!" Daa giengend s und saahend, wo yr z Hörberg war. Dös war umerer viere Naachmittag, und seln Tag blibnd s bei iem.
40 Ainer von dene Zween, wo yn n Johannsn sein Wort ghoert hietnd und yn n Iesenn gfolgt warnd, war yn n Simenn Peetersn sein Brueder Anders.
41 Der gsuecht zeerst non seinn Bruedern, also önn Simenn, und taat iem kund: "Laaß dyr sagn; mir habnd önn Heiland gfunddn, önn Kristn!"
42 Und er brang önn Simenn zo n Iesenn. Dyr Iesen gablickt iem eyn d Augn und gyrschaint: "Du bist dyr Simen Johannsnsun, und haissn sollst Kef." Dös bedeutt dös Gleiche wie Peeters - Fölsn.
43 Eyn n Tag drauf gwill dyr Iesen auf Gälau aufbröchen; daa traaf yr non önn Filipsn und grödt n an: "Folg myr naach!"
44 Dyr Filips war +aau aus Bettseid wie dyr Anders und dyr Peeters.
45 Aft traaf dyr Filips önn Nantyheel und gakünddt iem: "Mein, mir habnd dönn gfunddn, über dönn wo dyr Mosen in n Gsötz gschribn haat und d Weissagn aau! Dyr Iesen Joseffsun aus Nazerett ist s!"