4 In iem war s Löbn, und s Löbn war s Liecht für d Menschn.
5 Und s Liecht leuchtt in dyr Finster und gsötzt si dennert nit durch.
6 Daa traat ayn Mensch vürher, der wo von n Herrgot gschickt war; und haissn taat yr Johanns.
7 Er kaam als Zeug, dyrmit yr zeugt für s Liecht, auf däß durch iem allsand zo n Glaaubn kemmend.
8 Er war nit selbn s Liecht; er gsollt grad zeugn für s Liecht.
9 Dös waare Liecht, wo aynn iedn Menschn erleuchtt, war schoon unterwögs eyn d Welt.
10 Er +war in dyr Welt - d Welt ist ja durch iem wordn -, aber d Welt gyrkennt n nit.