40 Denn mein Vater will, däß ieds, wo önn Sun seght und dran glaaubt, dös eebig Löbn haat, und däß i s eyn n Jüngstn Tag dyrwöck."
41 Daa grinend d Judn drüber, däß yr gsait hiet: "I bin dös Broot, dös wo von n Himml abherkemmen ist."
42 Nömlich gapässt ien nit: "Dös ist diend dyr Iesen Joseffsun, older? Seinn Vatern und sein Mueter kenn myr decht! Wie kan yr n ietz sagn, er wär von n Himml abherkemmen?"
43 Dyr Iesen wis s zrecht: "Murmertß nit!
44 Niemdd kan zo mir kemmen, wenn n nit dyr Vater, der was mi gschickt haat, zo mir füert; und dönn Sölchern dyrwöck i eyn n Jüngstn Tag.
45 Bei de Weissagn haisst s: 'Yn allsand gaat von n Herrgot selber gleert werdn.' Ayn Ieds, wo auf n Vatern lost und sein Leer verfaaht, gaat zo mir kemmen.
46 Dös haisst: Niemdd haat önn Vatern gseghn ausser dönn, der wo von n Herrgot ist. Der haat n gseghn.