45 Bei de Weissagn haisst s: 'Yn allsand gaat von n Herrgot selber gleert werdn.' Ayn Ieds, wo auf n Vatern lost und sein Leer verfaaht, gaat zo mir kemmen.
46 Dös haisst: Niemdd haat önn Vatern gseghn ausser dönn, der wo von n Herrgot ist. Der haat n gseghn.
47 Dös Aine derfftß myr glaaubn: Wer glaaubt, der haat dös eebig Löbn.
48 I bin dös Broot, wo Löbn gibt.
49 Enkerne Vätter habnd in dyr Wüestn s Männen gössn und seind +diener gstorbn.
50 Mit dönn Broot, dös wo von n Himml abherkimmt, ist s andert. Wer daa öbbs isst, der stirbt nit.
51 I bin dös löbndige Broot, wo von n Himml abherkemmen ist. Wer von dönn Broot isst, der löbt in Eebigkeit. Dös Broot, wo i göbn gaa, ist mein Leib. Dös gib i hin, dyrmit d Welt löbn kan."