27 Sö kaamend daa nit mit, däß yr dyrmit önn Vatern gmaint.
28 Daa gsait ien dyr Iesen: "Eerst wenntß önn Menschnsun erhoeht habtß, dann dyrkenntß is, däß i dyr Sel bin. Ös gaatß dyrkennen, däß i nix in n aignen Namen tue, sundern blooß dös weitergib, was mir dyr Vater gleert haat.
29 Und er, der wo mi gschickt haat, ist mit mir. Eer laasst mi nit yllain, denn i tue allzeit, was iem recht ist."
30 Wie dyr Iesen dös gakünddt, kaamend vil zo n Glaaubn an iem.
31 Daa gsait yr yn de Judn, wo an iem gaglaaubnd: "Wenntß yn meine Worter treu bleibtß, seitß wirklich meine Jünger.
32 Dann gaatß d Waaret dyrkennen, und d Waaret macht enk frei."
33 Sö gaabnd iem an: "Mir seind Abryhamer und seind non niemaals Bsaessn gwösn. Wie kanst daa sagn, mir werdebnd frei?"