1 Ο Βαλαάμ είδε ότι ο Κύριος ήθελε να ευλογήσει τον Ισραήλ, και δεν πήγε, όπως προηγουμένως, να αναζητήσει μαντεία, αλλά πήγε προς στην έρημο.
2 Γύρισε τη ματιά του και είδε το λαό του Ισραήλ που είχε κατασκηνώσει κατά φυλές. Τότε ήρθε πάνω του το Πνεύμα του Θεού,
3 κι άρχισε να απαγγέλλει αυτον το χρησμό:«Λόγος του Βαλαάμ, γιου του Βεώρ,λόγος του ανθρώπου,που έχει ανοιχτά τα μάτια του.
4 Λόγος αυτού που ακούει τα λόγια του Θεού,που βλέπει οράματα του Παντοδύναμου,και που όταν πέφτει σ’ έκσταση,τα μάτια του ανοίγονται.
5 Πόσο ωραίες είναι οι σκηνές σου, Ιακώβ,οι κατοικίες σου, Ισραήλ!
6 Απλώνονται καθώς κοιλάδες,σαν κήποι σ’ ακροποταμιά,σαν δέντρα αλόης φυτεμένα από τον Κύριο,σαν κέδροι πλάι στων ποταμών τις όχθες.
7 Τρέχει νερό από τους κάδους τουςτους σπόρους τους φυτεύουν σε καλοποτισμένη γη.Πιο δυνατός κι απ’ τον Αγάγ ο βασιλιάς τουςκαι ισχυρή θα είναι η βασιλεία του.
8 Από την Αίγυπτο τους έβγαλε ο Θεός·για κείνους πολεμάει με δύναμη αγριόταυρου.Αυτός ο λαός τα εχθρικά του έθνητα κάνει μια μπουκιά·σπάζει τα κόκαλά τους,τα βέλη τους συντρίβει.
9 Ξαπλώνει κι αναπαύεται σαν το λιοντάρικαι σαν το λιονταρόπουλο·να τον ξυπνήσει ποιος τολμά;Ας είν’ ευλογημένος όποιος σε ευλογεί,κι όποιος σε καταριέται, καταραμένος να ’ναι».
10 Τότε ο Βαλάκ οργίστηκε εναντίον του Βαλαάμ κι άρχισε να χτυπάει τις γροθιές του. «Σε κάλεσα για να καταραστείς τους εχθρούς μου», του φώναζε, «κι εσύ, αντίθετα, τρεις φορές τους ευλόγησες πλουσιοπάροχα.
11 Φύγε, λοιπόν, τώρα και πήγαινε στον τόπο σου. Είχα σκεφτεί να σε τιμήσω πάρα πολύ, αλλά ο Κύριος σου στέρησε τις τιμές».
12 Ο Βαλαάμ απάντησε: «Εγώ είπα στους αγγελιοφόρους που μου έστειλες,
13 ότι κι αν ακόμα ο Βαλάκ μου δώσει το σπίτι του γεμάτο ασήμι και χρυσάφι, δε θα μπορέσω να παραβώ τη διαταγή του Κυρίου και να κάνω από μόνος μου καλό ή κακό· θα πω μόνο ό,τι μου πει ο Κύριος».
14 «Τώρα λοιπόν εγώ γυρίζω στο λαό μου. Έλα όμως να σου αποκαλύψω τι θα κάνει στο μέλλον ο λαός αυτός στο λαό σου».
15 Τότε ο Βαλαάμ άρχισε ν’ απαγγέλλει αυτόν το χρησμό:«Λόγος του Βαλαάμ, γιου του Βεώρ,λόγος του ανθρώπου, που έχει ανοιχτά τα μάτια του.
16 Λόγος εκείνου που ακούει τα λόγια του Θεούκαι που τις σκέψεις του Υψίστου τις γνωρίζει·που βλέπει οράματα του Παντοδύναμου,και που όταν πέφτει σ’ έκστασητα μάτια του ανοίγονται.
17 Τον βλέπω, αλλά όχι τώρα·τον ατενίζω, μα όχι από κοντά.Ένα αστέρι θ’ ανατείλει απ’ τον Ιακώβ,ραβδί ηγεμονικό θα υψωθεί απ’ τον Ισραήλ,που θα χτυπήσει τα μηλίγγια της Μωάβκαι την κορφή του κεφαλιού όλων του Σηθ των απογόνων.
18 Θα κατακτήσει την Εδώμθα κατακτήσει τη Σεείρ ο Ισραήλ,νικώντας τους εχθρούς τουκι όλο θα γίνεται πιο δυνατός.
19 Θα βγει εξουσιαστής από τον Ιακώβκαι θ’ αφανίσει όσους απόμειναν στην Αρ».
20 Όταν ο Βαλαάμ αντίκρυσε την περιοχή των Αμαληκιτών είπε αυτόν το χρησμό:«Ο Αμαλήκ είναι το πρώτο από τα έθνη,αλλά στο τέλος, για πάντα θα καταστραφεί».
21 Όταν αντίκρυσε την περιοχή των Κεναίων είπε αυτόν το χρησμό:«Στέρεη είναι η κατοικία σαςκι ασφαλισμένη σαν φωλιά ψηλά στους βράχους.
22 Αλλά σεις οι Κεναίοι θα καταστραφείτεόταν θα σας αιχμαλωτίσουν οι Ασσύριοι».
23 Ο Βαλαάμ άρχισε να λέει αυτόν το χρησμό:«Αλίμονο! Ποιος θα επιζήσειμετά την πράξη τούτη του Θεού;
24 Θα ’ρχονται πλοία απ’ του Κιτίου τα παράλια,θα ταπεινώσουνε τους Ασσυρίους·τους απογόνους του Έβερθα τους υποδουλώσουνε για πάντα».
25 Μετά ο Βαλαάμ έφυγε και γύρισε στον τόπο του. Επίσης κι ο Βαλάκ πήρε κι αυτός το δικό του δρόμο.