Ασμα Ασματων 1:5-11 TGV

5 Μαυριδερή είμαι κι όμως είμαι όμορφη,κοπέλες της Ιερουσαλήμ·σαν τις σκηνές των Βεδουίνων του Κηδάρ,σαν τα παραπετάσματα στου Σολομώντα το παλάτι.

6 Μην το πολυπροσέχετε αν είμαι μαυρισμένη,του ήλιου η λαύρα μ’ άρπαξε.Της μάνας μου οι γιοι σκληρά μού φέρθηκαν.Μ’ έβαλαν να φυλάω τ’ αμπέλια,μα το δικό μου αμπέλι δεν το φύλαξα.

7 Για πες μου εσύ που τόσο σ’ αγαπώ,πού βόσκεις το κοπάδι σου;το μεσημέρι πού το ξαποσταίνεις;Για να μην τριγυρνώ και σε γυρεύωμες στα κοπάδια των συντρόφων σου.

8 Ετούτο αν δεν το ξέρεις,εσύ μες στις γυναίκες η ομορφότερη,βγες κι ακολούθησε του κοπαδιού τ’ αχνάριακαι βόσκησε τα γίδια σουκοντά στις στάνες των βοσκών.

9 Σε παρομοιάζω, αγαπημένη μου,μ’ ωραία φοραδοπούλαζεμένη στ’ άρματα του Φαραώ.

10 Τι όμορφα που ’ναι τα μάγουλά σουστα σκουλαρίκια ανάμεσα,κι ο τράχηλός σου μέσα στα γιορντάνια!

11 Στολίδια θα σου φτιάξουμε χρυσάμ’ ασημοκόλλητα πετράδια.