4 Ο τράχηλός σου ορθώνεται καθώς ο πύργος του Δαβίδ,χτισμένος στρογγυλά για φρούριοκι από σειρές λιθάρια λαξεμένα·ασπίδες χίλιες κρέμονται τριγύρω του,όλες οι ασπίδες των γενναίων ανδρών.
5 Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο νιογέννηταδίδυμα της ζαρκάδας,που βόσκουνε στα κρίνα ανάμεσα.
6 Πριν να φυσήξει η αύρα η πρωινήκαι φύγουν τα σκοτάδια,θα πάω στης σμύρνας το βουνό,στου λιβανιού το λόφο.
7 Ολάκερη είσαι ωραία, αγαπημένη μου,ψεγάδι δεν σου βρίσκεται!
8 Καλή μου, έλα μαζί μου από το Λίβανο,έλα απ’ το Λίβανο μαζί μου.Κατέβα απ’ την κορφή του Αμανά,απ’ του Σενείρ και του Ερμών τα ύψη,απ’ τις σπηλιές των λιονταριώνκι απ’ της λεοπάρδαλης τα όρη.
9 Με γήτεψες, καλή μου κι αδερφή μου,μου πήρες την καρδιά με μια ματιά σου,μ’ ένα μονάχα τίναγμα του κεφαλιού σου.
10 Ο έρωτάς σου μάγεμα, καλή μου κι αδερφή μου.Πιότερο αξίζει ο έρωτάς σου απ’ το κρασί,κι η ευωδιά των μύρων σου από τ’ αρώματα όλα.