1 Γιατί στα έθνη ταραχήκι οι λαοί ματαιότητεςσιγανοψιθυρίζουν;
2 Της γης οι βασιλιάδες συσπειρώθηκανκι οι άρχοντες μαζεύτηκανενάντια στον Κύριο,στον εκλεκτό του ενάντια,και σκέφτονται: (Διάψαλμα)
3 «Ας σπάσουμε τα δεσμά τους,τις αλυσίδες τους ας τις αποτινάξουμε».
4 Θ’ αναγελάσει εκείνοςπου ’χει στους ουρανούς το θρόνο του·θα τους χλευάσει ο Κύριος!
5 Θα τους μιλήσει τότε οργισμένος,με το θυμό τουθα τους συνταράξει:
6 «Εγώ» –θα πει–«έχρισα στη Σιών το βασιλιά μου,στο άγιο μου βουνό».
7 Διακηρύττω εκείνοπου ο Κύριος αποφάσισε.Μου είπε:«Γιος μου είσ’ εσύ·σήμερα εγώ σε γέννησα.
8 Ζήτα μου και θα σου χαρίσω όλους τους λαούς,στην κατοχή σου θα ’ναιως και τα πέρατα της γης.
9 Με σιδερένιο χέρι θα τους κυβερνήσεις,θα τους συντρίψειςσαν να ’ταν καμωμένοι από πηλό».
10 Τώρα, λοιπόν, συνετιστείτε, βασιλιάδες·του κόσμου κυβερνήτες διδαχτείτε.
11 Τον Κύριο με φόβο υπηρετήστεκαι με τρόμο γιορτάστε γι’ αυτόν.
12 Αποδώστε στο γιο τουτην τιμή που του αξίζει·αλλιώς θα οργιστείκαι θα χαθείτε απ’ της ζωής το δρόμο,γιατί ο θυμός του θα ξεσπάσει.Μακάριοι όσοι προσφεύγουνε σ’ αυτόν!