13 Επειδή τους θυμήθηκε,όταν την αιματοχυσία τιμώρησε·δεν ξέχασε των καταπιεσμένων την κραυγή.
14 Ελέησέ με, Κύριε·δες την κατάντια όπου μ’ έφεραν οι εχθροί μου,εσύ που με αποτραβάςαπό τις πύλες του άδη,
15 για να ιστορήσω στης Ιερουσαλήμ τις πύλεςόλα τα έργα σου τα θαυμαστά.Θ’ αναγαλλιάσω για τη σωτηρίαπου εσύ μου δίνεις.
16 Τα έθνη πέσαν μες στο λάκκο που έσκαψαν·μες στην κρυμμένη τους παγίδαπιάστηκε το πόδι τους.
17 Ο Κύριος γνωρίζεταιαπό τη δίκαιη που κάνει κρίση·και παγιδεύεται ο ασεβήςαπ’ των χεριών του το έργο. (Διάψαλμα)
18 Στον άδη θα επιστρέψουν οι ασεβείς·τα έθνη αυτά που το Θεό ξεχνάνε.
19 Γιατί δε θα λησμονηθεί ποτέ ο φτωχός·ποτέ δε χάνεται των δύστυχων η ελπίδα.