22 Ἁμαρτίαν δὲν ἔκανε οὔτε εὑρέθηκε δόλος εἰς τὸ στόμα του·
23 ὅταν τὸν ὕβριζαν, δὲν ἀπέδιδε τὰς ὕβρεις, ὅταν ὑπέφερε, δὲν ἀπειλοῦσε, ἀλλὰ ἄφηνε τὴν κρίσιν εἰς ἐκεῖνον, ποὺ μπορεῖ νὰ κρίνῃ δίκαια.
24 Αὐτὸς ὁ ἴδιος ἐβάσταξε τὰς ἁμαρτίας μας εἰς τὸ σῶμά του ἐπάνω εἰς τὸ ξύλον, ὥστε, πεθαμένοι ὡς πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, νὰ ζήσωμεν διὰ τὴν δικαιοσύνην· διὰ τῶν πληγῶν του ἐθεραπευθήκατε.
25 Διότι ἤσαστε σὰν πρόβατα ποὺ περιπλανῶνται, ἀλλὰ τώρα ἐπιστρέψατε εἰς τὸν Ποιμένα καὶ Φύλακα τῶν ψυχῶν σας.