17 Εἶναι καλύτερον νὰ ὑποφέρωμεν, ἐὰν ὁ Θεὸς τὸ θέλῃ, ὅταν κάνωμεν τὸ καλόν, παρὰ ὅταν κάνωμεν τὸ κακόν.
18 Διότι καὶ ὁ Χριστὸς μιὰ γιὰ πάντα ἐπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας μας, ὁ δίκαιος χάριν τῶν ἀδίκων, διὰ νὰ μᾶς παρουσιάσῃ εἰς τὸν Θεόν· ἐθανατώθηκε μὲν ὡς πρὸς τὸ σῶμα, ἀλλ᾽ ἐζωοποιήθηκε ὡς πρὸς τὸ πνεῦμα.
19 Ἐν πνεύματι πορευθείς, ἐκήρυξε καὶ εἰς τὰ ἐν φυλακῇ πνεύματα,
20 τὰ ὁποῖα ἄλλοτε εἶχαν ἀπειθήσει, ὅταν ὁ Θεὸς ἐπερίμενε μὲ ὑπομονήν, κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ Νῶε, ἐνῷ κατεσκευάζετο ἡ κιβωτός, εἰς τὴν ὁποίαν ὀλίγοι, δηλαδὴ ὀκτὼ ψυχαί, ἐπέρασαν ἀσφαλεῖς διὰ μέσου τοῦ νεροῦ,
21 τοῦ ὁποίου τὸ ἀντίτυπον, δηλαδὴ τὸ βάπτισμα, σώζει καὶ ἐμᾶς σήμερα, εἶναι δὲ τοῦτο ὄχι ἀποβολὴ τῆς ἀκαθαρσίας τῆς σαρκὸς ἀλλ᾽ ἀφιέρωσις συνειδήσεως ἀγαθῆς εἰς τὸν Θεόν, διὰ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
22 ὁ ὁποῖος ἐπῆγε εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶναι εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ, μετὰ τὴν ὑποταγὴν εἰς αὐτὸν τῶν ἀγγέλων, τῶν ἐξουσιῶν καὶ τῶν δυνάμεων.