2 ὅταν ἰδοῦν τὴν σεβασμίαν καὶ ἁγνὴν διαγωγήν σας.
3 Ἂς εἶναι ὁ στολισμός σας ὄχι ἐξωτερικός, τὸ πλέξιμο τῶν μαλλιῶν καὶ τὰ χρυσᾶ κοσμήματα ἢ τὰ ὡραῖα ἐνδύματα,
4 ἀλλ᾽ ὁ κρυφὸς ἄνθρωπος τῆς καρδιᾶς μὲ τὸν ἄφθαρτον στολισμόν του, ἕνα γλυκὸ καὶ ἥσυχο πνεῦμα, τὸ ὁποῖον εἶναι πολύτιμον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
5 Διότι ἔτσι κάποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες, ποὺ εἶχαν τὴν ἐλπίδα τους εἰς τὸν Θεόν, ἐστόλιζαν τὸν ἑαυτόν τους διὰ τῆς ὑπακοῆς εἰς τοὺς ἄνδρας των,
6 ὅπως ἡ Σάρρα ὑπήκουε εἰς τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν ὠνόμαζε κύριον. Καὶ εἶσθε τώρα παιδιά της ἐὰν κάνετε τὸ καλὸν καὶ δὲν δοκιμάζετε κανένα φόβον.
7 Οἱ ἄνδρες ὁμοίως, νὰ συζῆτε μὲ τὰς γυναῖκάς σας μὲ σύνεσιν, ἀπονέμοντες τιμὴν εἰς αὐτὰς ὡς εἰς ἀσθενέστερον φῦλον, ἀφοῦ εἶσθε καὶ συγκληρονόμοι τῆς δωρεᾶς τῆς ζωῆς, διὰ νὰ μὴ παρεμποδίζωνται αἱ προσευχαί σας.
8 Τέλος, νὰ εἶσθε ὅλοι τῆς ἰδίας γνώμης, συμπονητικοί, γεμᾶτοι ἀδελφικὴν ἀγάπην, εὔσπλαγχνοι, εὐγενικοί,