2 «ای انسان فانی، به سرزمین اسرائیل بگو خداوند متعال میفرماید: انتهای تمام سرزمین فرا رسیده است.
3 «اکنون انتهای تو فرا رسیده است، تو خشم مرا احساس خواهی کرد. زیرا من کارهای زشت تو را، برای آنچه که انجام دادهای، داوری میکنم و بیرحمی تو را به سر خودت میآورم.
4 من تو را نمیبخشم و به تو رحم نخواهم کرد. من تو را بهخاطر کارهای زشتی که انجام دادهای، تنبیه میکنم. آنگاه خواهی فهمید که من خداوند هستم.»
5 خداوند متعال میفرماید: «نگاه کنید، مصیبت پس از مصیبت فرا میرسد.
6 انتها فرا رسید، فرجام رسید، شما از بین رفتید.
7 ای ساکنان سرزمین، سرنوشت بد شما و زمان و روزهای آشوب و نه شادی در کوهستان، فرا رسیده است.
8 «بزودی خشم خود را بر شما فرو میریزم و غضب خود را نصیب شما میکنم. من شما را طبق کردارتان قضاوت میکنم و بهخاطر همهٔ پلیدیهایتان شما را مجازات میکنم.