1 خداوند به من فرمود:
2 «ای انسان فانی، به سوی عمون روی کن و علیه ایشان نبوّت کن.
3 به ایشان بگو کلام خداوند متعال چنین میفرماید: شما از آلوده شدن معبد بزرگ من، نابودی سرزمین اسرائیل و اسارت مردم یهودا خشنود گشتید.
4 چون شادمان بودید، اجازه خواهم داد تا قبایل شرقی بیابان بر شما چیره گردند. ایشان در سرزمین شما اردو خواهند زد و در آنجا ساكن میگردند. ایشان میوهای را خواهند خورد و شیری را خواهند نوشید که میبایست از آن شما باشد.
5 شهر ربه را چراگاه شترها و عمون را جایگاه گلّهها خواهم گردانید، آنگاه خواهید دانست که من خداوند هستم.»
6 خداوند متعال چنین میفرماید: «چون شما با تمام بداندیشی علیه اسرائیل، دست زدید و پایکوبی و شادمانی کردید،
7 بنابراین من دست خود را علیه شما دراز میکنم و شما را به دست ملّتهایی خواهم داد که شما را تاراج کنند. شما را بکلّی نابود خواهم کرد تا دیگر ملّتی و کشوری نداشته باشید.»
8 خداوند متعال فرمود: «چون مردم موآب گفتند یهودا نیز مانند ملّتهای دیگر است،
9 اجازه خواهم داد تا شهرهایی که از مرزهای موآب دفاع میکنند، حتّی بهترین شهرها یعنی بیت یشیموت و بعل معون و قیریتایم مورد حمله قرار بگیرند.
10 اجازه خواهم داد تا قبایل شرق بیابان، موآب و عمون را با هم تسخیر کنند تا دیگر یادی از عمون در میان ملّتها بجا نماند.
11 موآب را مجازات خواهم کرد و ایشان خواهند دانست که من خداوند هستم.»
12 خداوند متعال چنین میفرماید: «مردم اَدوم از یهودا بیرحمانه انتقام گرفتند و این کار موجب شد که بسیار خاطی شوند.
13 بنابراین من دستم را علیه اَدوم دراز خواهم کرد و همهٔ مردم و حیوانات آنجا را خواهم کشت. آن سرزمین را ویران خواهم نمود و از شهر تیمان تا شهر ددان، مردم با شمشیر کشته خواهند شد.
14 من انتقام خود را به دست قوم خود اسرائیل، از اَدوم خواهم گرفت و ایشان باعث خواهند شد تا اَدوم شدّت خشم مرا حس کند و خواهند دانست مورد خشم من قرار گرفتن یعنی چه.»
15 خداوند متعال چنین میفرماید: «چون فلسطینیها انتقامجویانه عمل کردند و با قلبی کینهتوز و برای نابودی و دشمنی بیپایان انتقام گرفتند،
16 پس من دست خود را علیه فلسطینیها دراز خواهم کرد و کریتیان را از میان خواهم برداشت و بقیّهٔ ساحل دریا را نابود خواهم کرد.
17 من انتقام شدید خواهم گرفت و با خشم ایشان را مجازات خواهم کرد. هنگامیکه از ایشان انتقام بگیرم خواهند دانست که من خداوند هستم.»