1 کلام خداوند بر من آمد و فرمود:
2 «ای انسان فانی، رو به سوی سرزمین ماجوج بایست و علیه جوج، پادشاه ماشک و توبال نبوّت کن
3 و به او بگو خداوند چنین میفرماید: ای جوج، پادشاه ماشک و توبال، من دشمن تو هستم.
4 تو را بازمیگردانم و در آروارههایت قلّابها میگذارم و تو را با تمام لشکرت، اسبها و سواران و همهٔ زرهپوشان، جمعیّت بزرگی که به سپر و شمشیر مسلّح هستند، بیرون میآورم.
5 مردانی مسلّح به سپر و کلاهخود از پارس و حبشه و لیبی با ایشان خواهند بود.
6 سرزمین جومر و تمام سپاه او و همچنین اهالی کشور بیت توجرمه از شمال با بسیاری از مردم دیگر به تو میپیوندند.
7 پس ای جوج، آماده باش و لشکرت را با متّحدانت برای جنگ آماده ساز.
8 بعد از چند سال به تو امر میکنم به کشوری که مدّتها ویران مانده بود و مردم آن از تبعید به ممالک مختلف برگشته و در وطن خود در امنیّت ساکن شدهاند، حمله کنی.
9 تو و تمام سپاهیانت و مردم بسیاری که با تو هستند چون توفان پیشروی خواهید کرد و چون ابری سرزمین را خواهید پوشاند.»
10 بنابراین خداوند متعال چنین میفرماید: «در آن روز افکاری به نظرت میآید و نقشهٔ پلیدی خواهی کشید.
11 خواهی گفت: 'من به جنگ سرزمین روستاهای بدون دیوار خواهم رفت و من به مردم آرامی که در امنیّت زندگی میکنند، یورش خواهم برد. همهٔ ایشان بدون دیوار، نردهها و دروازهها هستند.'
12 تو مردمی را که در شهرهایی ویران شده ساکنند تاراج خواهی کرد. مردمی که از ملّتها گرد هم آمدهاند و گلّه و دارایی دارند و در چهار راه جهان قرار گرفتهاند، تاراج خواهی کرد.
13 مردم سبا و ددان و بازرگانان شهرهای اسپانیا خواهند پرسید: 'آیا ارتش خود را آمادهٔ یورش برای تاراج و چپاول کردهای؟ آیا میخواهی طلا، نقره، حیوانات و داراییها را به غنیمت ببری؟'»
14 بنابراین ای انسان فانی نبوّت کن و به جوج بگو خداوند متعال چنین میفرماید: «در آن روز هنگامیکه قوم من اسرائیل در امنیّت زندگی میکنند تو بیرون انداخته خواهی شد
15 از دورترین قسمت شمال، از مکان خویش خواهی آمد، تو و قومهای بسیار، همهٔ سواران، گروهی بزرگ، ارتشی نیرومند.
16 تو علیه قوم من اسرائیل خواهی آمد و زمین را چون ابری میپوشانی. در روزهای بازپسین تو را علیه سرزمین خود خواهم آورد تا هنگامیکه از طریق تو، ای جوج قدّوسیّت خود را به ایشان نشان خواهم داد، ملّتها مرا بشناسند که تو را علیه ایشان خواهم آورد.
17 تو همان کسی هستی که سالها قبل دربارهات سخن گفتهام وقتی که توسط خادمان خودم انبیای اسرائیل اعلام کردم که وقتی این روز بیاید کسی را میآورم تا به اسرائیل حمله کند.
18 «در آن زمان وقتی به جنگ اسرائیل بروی، خشم من افروخته میشود.
19 از روی غیرت و شدّت خشم اعلام میکنم که زلزلهٔ مهیبی سرزمین اسرائیل را تکان میدهد.
20 ماهیان دریا، مرغان هوا و حیوانات صحرا و همهٔ حشراتی که در روی زمین میخزند و همهٔ مردمانی که در روی زمین هستند از حضور من خواهند لرزید و کوهها سرنگون خواهند شد و صخرهها خواهند افتاد و همهٔ دیوارها به روی زمین فرو خواهند ریخت.
21 شمشیری علیه جوج در همهٔ کوههایم خواهم کشید و شمشیر هرکس علیه برادرش خواهد بود.
22 او را با بیماری و کشتار مجازات خواهم کرد. بارانهای سیلآسا و تگرگ، به همراه آتش و گوگرد بر او و ارتش او و بسیاری از ملّتهایی که همراه او هستند، فرو خواهد بارید.
23 به این ترتیب عظمت و قدّوسیّت خود را به جهانیان آشکار میسازم تا بدانند که من خداوند هستم.»