18 زمین خار و علفهای هرزه خواهد رویانید و تو گیاهان صحرا را خواهی خورد.
19 با زحمت و عرق پیشانی از زمین خوراک به دست خواهی آورد تا روزی كه به خاک بازگردی، خاكی كه از آن به وجود آمدی. تو از خاک هستی و دوباره خاک خواهی شد.»
20 آدم اسم زن خود را حوا گذاشت چون او مادر تمام انسانهاست.
21 خداوند از پوست حیوانات برای آدم و زنش لباس تهیّه كرد و به آنها پوشانید.
22 پس خداوند فرمود: «حال آدم مثل ما شده و می‌داند چه چیز خوب و چه چیز بد است. مبادا از درخت حیات نیز بخورد و برای همیشه زنده بماند.»
23 بنابراین خداوند او را از باغ عدن بیرون كرد تا در روی زمین كه از آن به وجود آمده بود به كار زراعت مشغول شود.
24 خداوند، آدم را از باغ عدن بیرون كرد و فرشتگان نگهبانی در طرف شرق باغ عدن گذاشت و شمشیر آتشینی كه به هر طرف می‌چرخید در آنجا قرار داد تا كسی نتواند به درخت حیات نزدیک شود.