1 در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.
2 زمین خالی و بدون شكل بود. همهجا آب بود و تاریكی آن را پوشانده بود و روح خدا بر روی آبها حركت میكرد.
3 خدا فرمود: «روشنایی بشود» و روشنایی شد.
4 خدا از دیدن روشنایی خشنود شد و روشنایی را از تاریكی جدا كرد.
5 خدا روشنایی را روز و تاریكی را شب نام گذاشت. شب گذشت و صبح فرا رسید، این بود روز اول.
6 خدا فرمود: «فلکی ساخته شود تا آبها را از یكدیگر جدا كند»
7 خدا فلک را ساخت و آبهای زیر فلک را از آبهای بالای فلک جدا كرد.
8 خدا فلک را آسمان نامید. شب گذشت و صبح فرا رسید، این بود روز دوم.
9 خدا فرمود: «آبهای زیر آسمان در یکجا جمع شوند تا خشكی ظاهر گردد» و چنان شد.
10 خدا خشكی را زمین نامید و آبها را كه در یکجا جمع بودند دریا نام گذاشت. خدا از دیدن آنچه انجام شده بود، خشنود شد.
11 سپس خدا فرمود: «زمین همه نوع گیاه برویاند، گیاهانی كه دانه بیاورند و گیاهانی كه میوه بیاورند» و چنین شد.
12 پس زمین همه نوع گیاه رویانید و خدا از دیدن آنچه انجام شده بود، خشنود شد.
13 شب گذشت و صبح فرا رسید، این بود روز سوم.
14 بعد از آن خدا فرمود: «اجرام نورانی در آسمان به وجود آیند تا روز را از شب جدا كنند و روزها، سالها و فصلها را نشان دهند.
15 آنها در آسمان بدرخشند تا بر زمین روشنایی دهند» و چنین شد.
16 پس از آن، خدا دو جرم نورانی بزرگ ساخت، یكی خورشید برای سلطنت در روز و یكی ماه برای سلطنت در شب. همچنین ستارگان را ساخت.
17 آنها را در آسمان قرار داد تا بر زمین روشنایی دهند
18 و بر روز و شب سلطنت نمایند و روشنایی را از تاریكی جدا كنند. خدا، از دیدن آنچه شده بود، خشنود شد.
19 شب گذشت و صبح فرا رسید، این بود روز چهارم.
20 پس از آن خدا فرمود: «آبها از انواع جانوران و آسمان از انواع پرندگان پُر شوند»
21 پس، خدا جانداران بزرگ دریایی و همهٔ جانورانی كه در آب زندگی میكنند و تمام پرندگان آسمان را آفرید. خدا از دیدن آنچه كرده بود، خشنود شد
22 و همهٔ آنها را بركت داد و فرمود تا بارور شوند و دریا را پُر سازند و به پرندگان فرمود: «بارور و كثیر شوید.»
23 شب گذشت و صبح فرا رسید، این بود روز پنجم.
24 بعد از آن، خدا فرمود: «زمین همه نوع حیوانات به وجود آورد، اهلی و وحشی، بزرگ و كوچک» و چنین شد.
25 پس خدا، همهٔ آنها را ساخت و از دیدن آنچه انجام شده بود، خشنود شد.
26 پس از آن خدا فرمود: «اینک انسان را بسازیم. ایشان مثل ما و شبیه ما باشند و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همهٔ حیوانات اهلی و وحشی، بزرگ و كوچک و بر تمام زمین حكومت كنند.»
27 پس خدا انسان را شبیه خود آفرید. ایشان را زن و مرد آفرید.
28 آنها را بركت داد و فرمود: «بارور و كثیر شوید. نسل شما در تمام زمین زندگی كند و آن را تحت تسلّط خود درآورد. من شما را بر ماهیان و پرندگان و تمام حیوانات وحشی میگمارم.
29 هر نوع گیاهی كه غلاّت و دانه بیاورد و هر نوع گیاهی كه میوه بیاورد برای شما آماده كردهام تا بخورید.
30 امّا هر نوع علف سبز را برای خوراک تمام حیوانات و پرندگان آماده كردهام» و چنین شد.
31 خدا از دیدن تمام كارهایی كه انجام شده بود، بسیار خشنود گشت. شب گذشت و صبح فرا رسید. این بود روز ششم.