6 حتّی اعضای خانواده‌ات به تو خیانت کرده‌اند،و با همدستی دشمنان به تو حمله می‌کنند.به آنها اعتماد نکن،حتّی اگر آنها دوستانه با تو سخن گویند.»
7 خداوند می‌گوید:«من اسرائیل را ترکو قوم برگزیدهٔ خودم را طرد کردم.من قوم محبوب خود راتسلیم دشمنانشان نمودم.
8 قوم برگزیدهٔ من مخالف من شده‌اند؛مثل شیری در جنگل بر من می‌غرّد.از این رو از آنها بیزارم.
9 قوم برگزیدهٔ من مثل پرنده‌ای استکه از هر طرف مورد هجوم بازهای شکاری قرار گرفته باشد.حیوانات وحشی را صدا کنیدتا به این ضیافت بیایند.
10 بسیاری از فرمانروایان بیگانه، تاکستان مرا ویرانو مزارع مرا لگدمال کرده‌اند.سرزمین زیبای مرا به بیابان مبدّل ساختند،
11 و از آن، زمین بایر به وجود آوردند؛زمینی متروک و بی‌حاصل!تمام زمین به بیابان بی‌آب و علف تبدیل شدهو کسی به آن اهمیّت نمی‌دهد.
12 از آن سوی بلندیهای بیابانمردم برای غارت آمده‌اند.من چنان جنگی در این سرزمین برافروختمکه دیگر کسی از آن در امان نخواهد بود.