8 قوم برگزیدهٔ من مخالف من شده‌اند؛مثل شیری در جنگل بر من می‌غرّد.از این رو از آنها بیزارم.
9 قوم برگزیدهٔ من مثل پرنده‌ای استکه از هر طرف مورد هجوم بازهای شکاری قرار گرفته باشد.حیوانات وحشی را صدا کنیدتا به این ضیافت بیایند.
10 بسیاری از فرمانروایان بیگانه، تاکستان مرا ویرانو مزارع مرا لگدمال کرده‌اند.سرزمین زیبای مرا به بیابان مبدّل ساختند،
11 و از آن، زمین بایر به وجود آوردند؛زمینی متروک و بی‌حاصل!تمام زمین به بیابان بی‌آب و علف تبدیل شدهو کسی به آن اهمیّت نمی‌دهد.
12 از آن سوی بلندیهای بیابانمردم برای غارت آمده‌اند.من چنان جنگی در این سرزمین برافروختمکه دیگر کسی از آن در امان نخواهد بود.
13 قوم من گندم کاشتند ولی علف هرز درو کردند،آنها زحمت زیاد کشیدند،امّا چیزی عایدشان نشد.به‌خاطر غضب من محصولشان از بین رفت.»
14 خداوند می‌گوید: «امّا دربارهٔ همسایگان اسرائیل که میراث قوم من، زمینی را که من به آنها داده بودم، ویران کردند. من آن مردمان شریر را مثل گیاهی که از ریشه می‌کَنند از سرزمینشان بیرون خواهم کرد و مردم یهودا را نجات خواهم داد.