14 آنگاه من همهٔ آنها را -پیر و جوان- مثل کوزه‌هایی که در برخورد با یکدیگر می‌شکنند، درهم خواهم شکست. هیچ رحم، شفقت و بخششی نمی‌تواند مانع نابودی آنها شود.»
15 ای قوم اسرائیل، خداوند سخن گفته استفروتن باش و به او گوش بده.
16 خداوند، خدای خود را تکریم کنید،قبل از اینکه او روزگار شما را تیره کندو شما بر فراز کوه‌ها بلغزید،قبل از آنکه او، نوری را که در انتظارش هستیدبه ظلمت مبدّل کند.
17 اگر گوش ندهید،به‌خاطر غرور شما در خفا خواهم گریست.برای قوم خدا که به اسارت رفته‌اندبه سختی خواهم گریست و اشک خواهم ریخت.
18 خداوند به من گفت: «به پادشاه و به مادرش بگو از تختهای خود به زیر آیند، چون تاجهای زیبای آنها از سرشان افتاده است.»
19 شهرهای جنوبی یهودا محاصره شده و کسی نمی‌تواند وارد آنها شود. تمام مردم یهودا را به اسارت برده‌اند.
20 ای اورشلیم، نگاه کن! دشمنانت از جانب شمال به سوی تو در حرکت هستند! کجا هستند مردمی که سرپرستی تو به آنها سپرده شده بود، مردمی که مورد افتخار تو بودند.