16 خداوند، خدای خود را تکریم کنید،قبل از اینکه او روزگار شما را تیره کندو شما بر فراز کوه‌ها بلغزید،قبل از آنکه او، نوری را که در انتظارش هستیدبه ظلمت مبدّل کند.
17 اگر گوش ندهید،به‌خاطر غرور شما در خفا خواهم گریست.برای قوم خدا که به اسارت رفته‌اندبه سختی خواهم گریست و اشک خواهم ریخت.
18 خداوند به من گفت: «به پادشاه و به مادرش بگو از تختهای خود به زیر آیند، چون تاجهای زیبای آنها از سرشان افتاده است.»
19 شهرهای جنوبی یهودا محاصره شده و کسی نمی‌تواند وارد آنها شود. تمام مردم یهودا را به اسارت برده‌اند.
20 ای اورشلیم، نگاه کن! دشمنانت از جانب شمال به سوی تو در حرکت هستند! کجا هستند مردمی که سرپرستی تو به آنها سپرده شده بود، مردمی که مورد افتخار تو بودند.
21 وقتی کسانی‌که تو آنها را دوست می‌پنداشتی بر تو غلبه و بر تو حکومت کنند، تو چه خواهی کرد؟ تو درد خواهی کشید؛ مثل درد زنی در حال زایمان.
22 اگر بپرسی چرا تو می‌باید متحمّل تمام این دردها شوی، چرا لباسهایت دریده و به تو تجاوز شده است، همه به این خاطر است که مرتکب گناهان بزرگی شده‌ای.