20 خداوند متعال می‌گوید:«ای اسرائیل از زمانهای قدیم تو از فرمان من سرپیچی کردی،و حاضر نبودی از من اطاعت کنی و مرا بپرستی.بر فراز تپّه‌های مرتفع،در پای درختان سبز،تو الهه‌های باروری را می‌پرستیدی.
21 من تو را مثل یک تاک برگزیده،از بهترین بذر زمین کاشتم.امّا نگاه کن، ببین چه شدهای!یک تاک پوسیدهٔ بی‌ارزش.
22 حتّی اگر خودت را با قویترین صابون‌ها بشویی،بازهم لکه‌های گناهت را می‌بینم.
23 چگونه می‌توانی بگویی که خودت را آلوده نساخته‌ای،و یا هرگز بعل را پرستش نکرده‌ای؟بنگر و ببین چگونه تو در همین درّه مرتکب گناه شدهای،و ببین چه کرده‌ای.تو مثل یک شتر وحشی در فصل جفت‌گیری هستی،که افسار گسیخته به هر طرف می‌دود،
24 و به بیابان می‌رود.وقتی شهوت او را به هیجان آورد، چه کسی می‌تواند جلوی او را بگیرد.لازم نیست که شترهای نر برای رام کردن او به خودشان زحمتی بدهند،چون او همیشه در فصل جفت‌گیری حاضر و آماده است.
25 ای اسرائیل، پاهای خود را خسته نکن،و نگذار گلوی تواز تعقیب سایر خدایان خشک شود.فقط بگو: 'نه، من نمی‌توانم بازگردم.من عاشق خدایان بیگانه هستمو به دنبال آنها خواهم رفت.'»
26 خداوند می‌گوید: «همان‌طور که یک دزد هنگامی‌که گیر می‌افتد، شرمسار است؛ شما قوم اسرائیل هم همان‌گونه -به همراه پادشاهان، بزرگان، کاهنان، و انبیای خودتان- شرمنده خواهید بود.