11 امّا تو ای خداوندِ قادر و توانا، با من هستی،و آنها که به من جفا می‌کنند خواهند افتاد.آنها برای همیشه رسوا خواهند شد،چون نمی‌توانند موفّق شوند.شرمساری آنها هیچ وقت فراموش نخواهد شد.
12 امّا تو، ای خداوند متعال، انسانها را به طور عادلانه می‌سنجی،تو از دلها و ذهنهای آنها آگاهی.پس بگذار تا ببینم چگونه از دشمنانم انتقام می‌گیری،چون من این را به دستهای تو واگذار می‌کنم.
13 در حمد خداوند بسرایید،خداوند را ستایش کنید!او مظلومان را از دست ستمکاران خلاص می‌کند.
14 لعنت بر آن روزی که من به دنیا آمدم!و نفرین بر روزی باد که مادرم مرا زایید!
15 لعنت بر کسی که مژدهٔ تولّد مرا به پدرم رسانیدو به او گفت:«فرزندت به دنیا آمد، او پسر است.»
16 کاش او هم گرفتار سرنوشت همان شهرهایی شودکه خداوند بدون ترحّم از بین برد.باشد که او هر صبحگاه فریادهای وحشت‌آورو هنگام ظهر شیپور جنگ را بشنود،
17 چون او قبل از تولّدم مرا نکشتتا رحم مادرم قبر من شود.