18 اسرائیل با یهودا متّحد خواهد شد و آنها با هم از تبعید در کشوری در شمال به سرزمینی که من به اجداد شما به عنوان ملکی ابدی داده بودم، برخواهند گشت.»
19 خداوند می‌گوید:«ای اسرائیل، می‌خواستم تو را به فرزندی خود بپذیرمو سرزمینی سرسبز -زیباترین کشور جهان-را به تو بدهم.من می‌خواستم تو مرا پدر خود بخوانی،و دیگر هیچ‌گاه از من دور نشوی.
20 امّا مثل یک زن بی‌وفا،تو نسبت به من بی‌وفا بودی.من، خداوند چنین گفته‌ام.»
21 از فراز تپّه‌ها صدایی به گوش می‌‌رسد:این صدای قوم اسرائیل استکه به‌خاطر گناهانی که مرتکب شده‌اندو به خاطر اینکه خداوند، خدای خودشان را فراموش کرده‌‌اند، گریه وزاری می‌کنند.
22 ای تمامی شما که از خداوند روی گردانیده‌اید، بازگردید.او بی‌وفایی شما را شفا خواهد داد.شما می‌گویید: «آری ما به سوی خداوند برمی‌گردیم چون او خدای ماست.
23 پرستش بُتها در بالای تپّه‌ها برای ما هیچ فایده‌ای نداشته است. کمک برای اسرائیل فقط از جانب خداوند -خدای ما- می‌آید.
24 امّا پرستش بعل، خدای شرمساری، باعث شده که ما گلّه و رمه، پسران و دخترانمان، و همه‌چیزهای دیگری را که اجداد ما از زمانهای قدیم برای آن زحمت کشیده‌اند، از دست بدهیم.