5 یک‌بار دیگر تاکستان‌های خود را بر روی تپّه‌های سامره خواهید داشت و آنها که تاکها را می‌کارند از میوهٔ آن خواهند خورد.
6 آری، زمانی می‌آید که نگهبانان بر فراز تپّه‌های افرایم فریاد خواهند زد: 'بیایید به صهیون برویم، به حضور خداوند، خدای خودمان.'»
7 خداوند می‌گوید:«با شادی برای قوم اسرائیل،مهمترین ملّت دنیا، بسرایید.در ستایش او بسرایید و بگویید،'خداوند قوم خود را نجات داده است،او تمام بازماندگان را آزاد ساخته است.'
8 من آنها را از شمال می‌آورمو از دورترین نقاط جهان جمع می‌کنم.به همراه آنها آدمهای کور و شلو زنان باردار و در حال زایمان خواهند آمد.آنها به صورت یک ملّت بزرگ برمی‌گردند.
9 قوم من، تحت رهبری من،با گریه و دعا برمی‌گردد.من آنها را در کنار نهرهای آبو در راهی صاف و هموار رهبری خواهم کرد تا لغزش نخورند.من برای اسرائیل مثل یک پدر هستمو افرایم بزرگترین فرزند من است.»
10 خداوند می‌گوید:«ای ملّتها، به من گوش دهیدو پیام مرا به دورترین سواحل اعلام کنید،من قوم خود را پراکنده کردم، امّا اکنون آنها را جمع خواهم کردو مثل شبانی که از گوسفندان خود نگاهداری می‌کند من مواظب آنها خواهم بود.
11 من قوم اسرائیل را آزاد ساختمو آنها را از دست ملّتی زورمند نجات دادم.