1 خداوند می‌گوید: «ای قوم اسرائیل، اگر بخواهید شما می‌توانید به سوی من بازگردید. اگر شما آن بُتهایی را که من از آنها نفرت دارم دور بریزید،
2 آن وقت شایسته است به نام من سوگند یاد کنید. آنگاه، تمام ملّتها از من خواهند خواست تا آنها را برکت دهم، و آنها مرا حمد خواهند گفت.»
3 خداوند به مردم اسرائیل و یهودا می‌گوید: «مزارع شخم نخوردهٔ خود را شخم بزنید، بذرهای خود را در میان خارها نپاشید.
4 عهد خود را با من، خداوند خویش نگه دارید و ای مردمان یهودا و اسرائیل خود را وقف من کنید. وگرنه خشم من به‌خاطر شرارتهای شما مثل آتش همه‌چیز را خواهد سوزاند و هیچ‌وقت خاموش نخواهد شد.»
5 شیپورها را در تمام سرزمین بنوازید!با فریاد بلند و به طور واضحبه مردم یهودا و اورشلیم بگوییدبه شهرهایی پناه ببرند که بُرج و بارویی مستحکم دارند.
6 نشانه‌ای به طرف صهیون بگذارید!با سرعت به جاهای امن بروید! تأخیر نکنید!خداوند بلا و ویرانی بزرگیاز جانب شمال می‌آورد.