3 خداوند به مردم اسرائیل و یهودا می‌گوید: «مزارع شخم نخوردهٔ خود را شخم بزنید، بذرهای خود را در میان خارها نپاشید.
4 عهد خود را با من، خداوند خویش نگه دارید و ای مردمان یهودا و اسرائیل خود را وقف من کنید. وگرنه خشم من به‌خاطر شرارتهای شما مثل آتش همه‌چیز را خواهد سوزاند و هیچ‌وقت خاموش نخواهد شد.»
5 شیپورها را در تمام سرزمین بنوازید!با فریاد بلند و به طور واضحبه مردم یهودا و اورشلیم بگوییدبه شهرهایی پناه ببرند که بُرج و بارویی مستحکم دارند.
6 نشانه‌ای به طرف صهیون بگذارید!با سرعت به جاهای امن بروید! تأخیر نکنید!خداوند بلا و ویرانی بزرگیاز جانب شمال می‌آورد.
7 مثل شیری که از مخفیگاهش بیرون می‌آید،ویرانگر ملّتها عازم حمله است.او می‌آید تا یهودیه را ویران کند.یهودیه به مخروبه‌ای تبدیل خواهد شد،و هیچ‌کس در آنها زندگی نخواهد کرد.
8 پس پلاس برتن، گریه و شیون کنید،چون هنوز خداوند نسبت به یهودا غضبناک است.
9 خداوند گفت: «در آن روز پادشاهان و بزرگان جرأت خود را از دست می‌دهند، کاهنان حیران و انبیا در تعجّب خواهند بود.»