31 «ای بابل، تو بسیار مغرور شده‌ای، پس من، خداوند، خدای متعال علیه تو هستم! زمان آن رسیده که تو را تنبیه کنم.
32 ملّت مغرور تو لغزش می‌خورند و خواهند افتاد و هیچ‌کس به تو کمک نمی‌کند که دوباره بلند شوی. من شهرهای تو را به آتش خواهم کشید و هرچه در اطراف آنهاست از بین خواهند رفت.»
33 خداوند متعال می‌گوید: «بر مردم اسرائیل و یهودا بسیار ظلم شده است. کسانی‌که آنها را اسیر کرده‌اند، به دقّت مواظب آنها هستند و نمی‌گذارند آنها بروند.
34 امّا کسی‌که آنها را آزاد می‌سازد قوی است و نامش خداوند متعال می‌باشد. او خودش از آنها دفاع خواهد کرد و صلح و آرامش را بر تمام روی زمین و ناآرامی و آشوب را در بابل به وجود خواهد آورد.»
35 خداوند می‌گوید:«بابل، مردم آن،فرمانروایان و حکیمانشهمه مستوجب مرگ می‌باشند.
36 مرگ بر آن انبیای دروغین و احمق آنها!مرگ بر آن سربازان ترسو و وحشتزدهٔ آنها!
37 اسبان و ارّابه‌های آن را از بین ببرید!مرگ بر آن سربازان مزدور بی‌عرضهٔ آنها!خزانه‌‌های آنها را خرابو ذخایر آنها را به غارت ببرید.