33 بزودی دشمن آنها را مثل دانه‌های گندمی در خرمنکوب خُرد خواهد کرد. من، خداوند متعال، خدای اسرائیل، چنین گفته‌ام.»
34 پادشاه بابل، اورشلیم را بُرید و خورد.او شهر را مثل یک کوزه خالی کرد،و مانند یک هیولا آن را بلعید.هرچه را خواست بردو بقیّه را دور ریخت.
35 مردم صهیون خواهند گفت:«بابل مسئول خشونتهایی استکه بر ما تحمیل شد.»مردم اورشلیم هم خواهند گفت:«بابل مسئول تمام ستمهایی استکه ما تحمّل کرده‌ایم.»
36 پس خداوند به مردم اورشلیم گفت: «من دفاع از شما را به عهده می‌گیرم و دشمنانتان را به‌خاطر آنچه با شما کردند مجازات خواهم کرد. من سرچشمهٔ آبهای بابل و رودهای آن را خشک خواهم کرد.
37 آن کشور به خرابه‌ای تبدیل می‌شود که فقط حیوانات وحشی در آن زندگی خواهند کرد. منظرهٔ وحشتناکی خواهد شد. دیگر کسی در آن زندگی نخواهد کرد و هر بیننده‌ای در حیرت خواهد افتاد.
38 تمام مردم بابل مانند شیر می‌غرّند، و مانند شیر بچگان خُرناس می‌کشند.
39 آیا آنها پُر اشتها هستند؟ برای آنها ضیافتی برپا می‌کنم و همهٔ آنها را سرخوش و مست خواهم کرد. آنگاه آنها به خوابی فرو می‌روند که هیچ‌گاه از آن بیدار نخواهند شد.