16 من آنها را به میان اقوامی خواهم فرستاد که نه خودشان و نه نیاکانشان دربارهٔ آنها چیزی شنیدهاند. من همچنین ارتشهایی برضد آنها خواهم فرستاد تا آنها را کاملاً نابود کنم.»
17 خداوند متعال گفت:«دربارهٔ آنچه روی میدهد بیندیشید!سوگواران را دعوت کنید،از زنان نوحهسرا بخواهید حاضر شوند.»
18 مردم در پاسخ گفتند:«بگویید عجله کنند و برای سوگواری ما آنقدر نوحه سرایی کنند،تا چشمان ما از اشک پُرو مژگان ما از گریستن خیس شوند.»
19 به صدای گریه در صهیون گوش دهید:«ما از بین رفتهایمو کاملاً رسوا شدهایم!باید از این سرزمین دور شویم.خانههای ما ویران شده است.»
20 من گفتم:«ای زنان به آنچه خداوند میگوید گوش دهید،و به کلمات او توجّه کنید.به دختران خود سوگواری و به دوستان خود نوحهسرایی را بیاموزید.
21 مرگ از روزنهٔ پنجرهها وارد کاخهای ما شده است،کودکان را در کوچهها و نوجوانان را در بازارها از بین میبرد.
22 اجساد بیجان-مثل تودههای کُود در مزارع،و مانند خرمنی که درو کنندگان جا گذاشته و کسی آنها را جمع نکرده باشد-در همهجا پراکنده هستند.این است آنچه خداوند به من گفت که بگویم.»