16 «به حیات خودم سوگند، براستی این پادشاه در مکانی که پادشاه بابل او را پادشاه کرد، چون سوگند خود را خوار شمرد و پیمانش را شکست، در بابل خواهد مرد.
17 هنگامیکه بابلیان سنگر درست کنند و شهر را محاصره نمایند تا مردم بسیاری را بکشند، حتّی فرعون و ارتش نیرومندش نیز نخواهند توانست به پادشاه یهودا کمک کنند.
18 او سوگند و پیمان خود را شکست، او همهٔ این کارها را انجام داد و اکنون گریزی برای او نیست.»
19 خداوند متعال میفرماید: «به حیات خودم سوگند که او را بهخاطر شکستن پیمان مجازات خواهم کرد، یعنی پیمانی که به نام من سوگند خورد.
20 من تور خود را میگسترانم و او را در دام خواهم افکند. او را به بابل خواهم برد و بهخاطر خیانتش علیه من او را در آنجا مجازات خواهم کرد.
21 همهٔ سپاهِ گریزانِ او با شمشیر کشته خواهند شد و بازماندگان ایشان در هر سو پراکنده میگردند. من خداوند گفتهام»
22 خداوند، خدا چنین میفرماید:«من شاخهٔ نازکی رااز سر درخت سدر بلند خواهم شکستو آن را در قلّهٔ بلند کوه اسرائیل خواهم کاشت،