39 خداوند، متعال میفرماید: «ای قوم اسرائیل، همهٔ شما بروید و بُتهای خود را خدمت کنید، امّا هشدار میدهم که پس از این باید از من پیروی کنید و با تقدیم هدایا به بُتها، نام مقدّس مرا بیحرمت نسازید.
40 در آن سرزمین، بر کوه مقدّس من، یعنی کوه بلند اسرائیل، همهٔ شما مرا پرستش خواهید کرد. از ستایش شما راضی خواهم شد و قربانیها و هدایای مقدّس شما را خواهم پذیرفت.
41 پس از آنکه شما را از کشورهایی که در آنها پراکنده شدهاید بیرون آوردم و گرد هم جمع کردم، قربانیهای سوختنی شما را خواهم پذیرفت و ملّتها خواهند دید که من مقدّس هستم.
42 هنگامیکه شما را به اسرائیل، سرزمینی که به نیاکانتان وعده داده بودم، بازگردانم، آنگاه خواهید دانست که من خداوند هستم.
43 آنگاه تمام کارهای ناشایستی را که انجام دادهاید و باعث آلودگیتان شد، به یاد میآورید و بهخاطر همه پلیدیهایی که انجام دادید از خود بیزار میگردید.
44 خداوند، متعال میفرماید: ای قوم اسرائیل، هنگامیکه با شما بهخاطر نام خود عمل کنم و نه به سزای رفتارهای پلید و فاسد شما، آنگاه خواهید دانست که من خداوند، خدا هستم.»
45 خداوند به من فرمود: