4 من شمشیر خود را علیه همه از جنوب تا شمال برخواهم کشید.
5 تا همه بدانند که من، خداوند شمشیرم را از نیام کشیدهام و دوباره در نیام نخواهد رفت.
6 «پس ای انسان فانی، زاری کن. با قلبی شکسته و اندوهی تلخ در برابر چشمان ایشان زاری کن.
7 هنگامیکه از تو میپرسند چرا زاری میکنی، بگو بهخاطر اخبار رسیده، همهٔ قلبها پریشان، دستها ناتوان، روحیهها ضعیف و زانوان لرزان خواهند شد. بنگرید، چنین خواهد شد و به وقوع خواهد پیوست. من، خداوند متعال سخن گفتهام.»
8 خداوند به من فرمود:
9 «ای انسان فانی، نبوّت کن و بگو:«یک شمشیر، شمشیری تیز و برّاق شده،
10 شمشیری تیز شده برای کشتار،صیقل شده تا چون آذرخش بدرخشد،چگونه میتوان شادمان بود؟زیرا قوم من همهٔ هشدارها و مجازاتها را ندیده گرفتهاند.