2 «ای انسان فانی، به فرعون و به مردم او بگو:«در بزرگیت به چه شباهت داری؟
3 تو چون درخت سدری در لبنان هستی!با شاخه‌های زیبای سایه‌گستر،درخت بلندی که به ابرها می‌رسد.
4 آبها آن را تغذیه می‌کردندو چشمه‌های عمیق آن را رشد می‌دادند تا بلند گردد.آنجا که کاشته شده بود، رودخانه‌ها جاری بودندو جویها به سوی همهٔ درختان جنگل روانه بودند.
5 چون سیراب بود،از درختان دیگر بلندتر شد.شاخه‌های آن دراز و تنومند شدند.
6 همهٔ پرندگان آسمان بر شاخه‌های آن آشیانه ساختند،زیر شاخه‌هایش همهٔ حیوانات صحرا بچّه زاییدندو در سایه‌اش همهٔ ملّتهای بزرگ استراحت کردند.
7 چه درخت زیبایی بود،چه بالا بلند با شاخه‌های دراز،زیرا تا عمق آبهای روان ریشه دوانده بود.
8 هیچ درخت سدری در باغ خدا با آن قابل مقایسه نبود.هیچ درخت صنوبری هرگز چنان شاخه‌هایی نداشتو نه درختان دیگر چنان جوانه‌هایی.هیچ درختی در باغ خدا چنین زیبا نبود.