6 آنقدر خون تو را میریزم تا کوهها را بپوشاند و جویبارها را پُر کند.
7 هنگامیکه تو را نابود سازم، آسمانها را خواهم پوشانید و ستارگان آنها را تاریک خواهم کرد، خورشید را با ابر میپوشانم و ماه، نور خود را نخواهد تابانید.
8 همهٔ نورهای درخشان آسمان را بر فراز تو تاریک میکنم و سرزمین تو را در ظلمت غوطهور میسازم. من، خداوند متعال گفتهام.
9 «هنگامیکه تو را به اسارت در میان ملّتها ببرم، کشورهایی که تو آنها را نمیشناسی، دلهای مردم بسیاری را آشفته خواهم کرد.
10 بسیاری از مردم بهخاطر حال تو پریشان میشوند و پادشاهانشان خواهند لرزید. در روز سرنگونی تو هنگامیکه شمشیر خود را حرکت دهم، همه بهخاطر جانشان از ترس خواهند لرزید.»
11 خداوند متعال به فرعون میفرماید: «شمشیر پادشاه بابل علیه تو خواهد بود.
12 من اجازه خواهم داد که مردمت با شمشیر نیرومندان کشته شوند، کسانیکه از بدترین ملّتها هستند. ایشان افتخار مصر را ویران خواهند کرد و همهٔ مردم آن نابود خواهند شد.