5 «چون دشمنی کهن را ادامه دادی و مردم اسرائیل را در زمان مصیبت و آخرین مجازات به دَم شمشیر سپردی،
6 بنابراین من، خداوند متعال، به حیات خود قسم میخورم و میگویم: من خدای زنده هستم. مرگ تقدیر توست و تو را از آن گریزی نیست. تو مسبّب کشتاری و این کشتار در پی تو خواهد بود.
7 من اَدوم را ویران و خراب خواهم کرد و کسانی را که در آن رفت و آمد میکنند، خواهم کُشت.
8 کوههای تو را از کشتهشدگان پر میکنم و اجساد کسانیکه در جنگ کشته شدهاند، درّهها و تپّههای تو را خواهد پوشاند.
9 تو را برای همیشه ویران خواهم کرد و دیگر هیچکس در شهرهایت زندگی نخواهد کرد. خواهید دانست که من خداوند هستم.
10 «با وجودی که من خداوند، آنجا بودم، گفتی: 'این دو ملّت و دو کشور از آن من هستند و آنها را تصرّف خواهم کرد.'
11 بنابراین من، خداوند متعال به حیات خود قسم میخورم و میگویم: من مطابق خشم، حسادت و نفرتی که به قوم من نشان دادی با تو رفتار خواهم کرد و هنگامیکه تو را داوری کنم، خویشتن را به تو خواهم شناساند،