16 کلام خداوند بر من آمد و فرمود:
17 «ای انسان فانی، هنگامیکه قوم اسرائیل در خاک خود زندگی میکرد، آن را با روشها و کردار خویش آلوده ساخت. روش ایشان در نظر من مانند ناپاکی زنی در هنگام عادت ماهانهاش بود.
18 بهخاطر خونی که در آن سرزمین ریختند و بُتهایی که آن را آلوده کردند، خشم خود را بر ایشان فرو ریختم.
19 من ایشان را در میان ملّتها پراکنده ساختم و ایشان در میان کشورها پخش شدند و مطابق رفتار و کردارشان ایشان را داوری کردم.
20 هر کجا رفتند نام مقدّس مرا بیحرمت ساختند، زیرا مردم گفتند: 'ایشان قوم خداوند هستند امّا مجبور شدند سرزمین او را ترک کنند.'
21 قوم اسرائیل هر جا رفتند نام مرا بیحرمت کردند و من به نام مقدّس خود اهمیّت میدهم.»
22 پس به قوم اسرائیل بگو خداوند متعال چنین میفرماید: «کاری را که میخواهم بکنم بهخاطر شما نیست، بلکه بهخاطر نام مقدّس خودم است که شما آن را در هر کشوری که رفتید بیحرمت ساختید.