3 «بنابراین نبوّت کن و بگو: خداوند متعال چنین میفرماید: 'چون ایشان تو را ویران کردند و از هر سو درهم شکستند آنگاه تو به تصرّف بقیّهٔ ملّتها درآمدی و موضوع غیبت و افترا قرار گرفتی.'
4 بنابراین ای کوههای اسرائیل، کلام خداوند را بشنوید: خداوند متعال به کوهها، تپّهها، جویبارها، درّهها، خرابههای ویران و شهرهای متروکی که مورد تاراج و تمسخر ملّتهای همسایه قرار گرفتند چنین میفرماید:
5 «من، خداوند متعال در آتش غیرت خود علیه بقیّهٔ ملّتها و برضد تمامی اَدوم سخن گفتهام؛ چون ایشان با شادی دل سرزمین مرا بهخاطر چراگاههایش با خواری تصرّف کردند.
6 «بنابراین در مورد سرزمین اسرائیل نبوّت کن و به کوهها، تپّهها، جویبارها و درّهها بگو: خداوند متعال چنین میفرماید: من با غیرتی خشمگین سخن میگویم، بهخاطر اینکه ملّتها آنها را توهین و تحقیر نمودند.
7 بنابراین من، خداوند متعال، به حیات خود قسم میخورم و میگویم: جدّاً قول میدهم که همهٔ ملّتهای اطراف تحقیر خواهند شد.
8 امّا شما ای کوههای اسرائیل، از شاخههای خود جوانه خواهید زد و برای قوم من اسرائیل میوه خواهید داد، زیرا بزودی به خانه باز خواهند گشت.
9 من طرف شما هستم و حتماً سرزمین شما دوباره شخمزده و زمین شخم خورده، کاشته خواهد شد.