4 آنها حرفهای بیجا میزنند، قسم دروغ میخورند و عهد و پیمانشان همه دروغ است، بنابراین عدالت چون گیاهی زهرآگین در زمین شخم زده، خواهد رُست.
5 اهالی سامره میترسند که مبادا به گاو طلایی بیت آون آسیبی برسد. مردم و کاهنان بتپرست آن بهخاطر جلال از دست رفتهٔ بت خود شیون میکنند و ماتم میگیرند.
6 بت ایشان به آشور برده میشود تا آن را به امپراتور بزرگ آنجا هدیه بدهند. افرایم شرمنده میشود و اسرائیل بهخاطر درخواست کمک از بت، خجل و رسوا میگردد.
7 پادشاه سامره مثل کفِ روی آب نابود میشود.
8 پرستشگاههای آون، جاییکه مردم اسرائیل بتپرستی میکنند از بین میروند و در قربانگاههای آنها خار و خس میروید. مردم به کوهها و تپّهها میگویند: «ما را پنهان کنید و ما را بپوشانید.»
9 خداوند میفرماید: «ای قوم اسرائیل، شما از زمان اقامت در جبعه تا به حال گناه کردهاید و به گناه خود ادامه دادهاید. آیا کسانیکه در جبعه دست به گناه زدند، در جنگ از بین نرفتند؟
10 پس من علیه این قوم گناهکار برمیخیزم و آنها را تنبیه میکنم. اقوام دیگر را به جنگ آنها میفرستم تا آنها بهخاطر تمام گناهانی که مرتکب شدهاند، مجازات شوند.