3 آشوری‌‌ها هرگز ما را نجات نخواهند داد و اسبهای جنگی نمی‌‌توانند از ما محافظت کنند. ما هرگز به بُتها نخواهیم گفت که آنها خدایان ما هستند. ای خداوند، به کسانی‌که به جز تو کسی را ندارند رحم کن.»
4 خداوند می‌فرماید:«من قوم خود را به سوی خود بازمی‌گردانم.آنها را از صمیم قلب دوست خواهم داشت،دیگر از ایشان خشمگین نیستم.
5 من برای بنی‌اسرائیل،چون باران در بیابان خواهم بود.ایشان چون گُل شکوفا خواهند شد،چون درختان سدر لبنان، با استحکام، ریشه خواهند دواند.
6 با جوانه‌های تازه، زندهو چون درخت زیتون زیبا خواهند شد.همچون درختان سدر لبنانعطرآگین خواهند گشت.
7 بار دیگر تحت حفاظت من خواهند زیست.محصولات غلّه خواهند کاشتو چون تاکستان بارور خواهند گردید،چون شراب لبنان مشهور خواهند شد.
8 مردم افرایم دیگر با بتها سروکاری نخواهند داشتو من دعاهای آنها را خواهم شنید.من از آنها مثل یک درخت همیشه‌بهار مراقبت خواهم کرد.من منشاء تمام برکات آنها هستم.»
9 کسانی‌که دانا و خردمند هستند معنی این سخنان را درک می‌کنند و آنهایی که صاحب دانش و بینش هستند گوش می‌دهند، زیرا راههای خداوند راست است و مردمان صادق و نیک آن راهها را می‌پیمایند، امّا اشخاص خطاکار می‌لغزند و می‌افتند.