4 و قربانگاهی بنا كرده بود. پس در آنجا خداوند را پرستش نمود.
5 لوط نیز گوسفندان و بُزها و گاوها و فامیل و غلامان بسیاری داشت.
6 لوط و اَبرام هر دو چارپایان بسیاری داشتند و چراگاه به اندازهٔ كافی نبود تا هردوی آنها در آنجا زندگی كنند.
7 سرانجام بین چوپانان اَبرام و چوپانان لوط اختلافاتی پیدا شد. (در آن موقع كنعانیان و فرزیان هنوز در آنجا زندگی می‌كردند.)
8 پس اَبرام به لوط گفت: «ما با هم فامیل هستیم و چوپانان تو نباید با چوپانان من اختلاف داشته باشند.
9 پس بیا از هم جدا شویم. تو هر قسمت از زمین را كه می‌خواهی انتخاب كن. تو به یک طرف برو و من به طرف دیگر.»
10 لوط خوب به اطراف نگاه كرد و دید كه تمام دشت اردن و تمام راه صوغر مانند باغ خداوند و یا مانند زمین مصر، آب فراوان دارد. (این قبل از آن بود كه خداوند شهرهای سدوم و غموره را خراب كند.)