4 پس او شنید كه خداوند دوباره به او می‌گوید: «این غلام تو الیعزر وارث تو نخواهد بود. پسر تو وارث تو خواهد بود.»
5 خداوند او را بیرون برد و فرمود: «به آسمان نگاه كن و بكوش ستاره‌ها را بشماری. فرزندان تو به همین اندازه زیاد خواهند شد.»
6 اَبرام به خداوند ايمان آورد و به‌خاطر این، خداوند او را کاملاً نيک شمرد و او را قبول كرد.
7 سپس خداوند به او فرمود: «من خداوندی هستم كه تو را از اور كلدانیان بیرون آوردم تا این سرزمین را به تو بدهم كه مال خودت باشد.»
8 امّا اَبرام از خداوند پرسید: «ای خداوند متعال، چگونه بدانم كه این زمین مال خود من خواهد بود؟»
9 خداوند در جواب فرمود: «یک گوساله و یک بُز و یک قوچ كه هرکدام سه ساله باشد و یک قمری و یک كبوتر برای من بیاور.»
10 اَبرام این حیوانات را برای خدا آورد، آنها را از وسط دو تکه كرد و هر تکه را نزد تكهٔ دیگر گذاشت. امّا پرندگان را پاره نكرد.