20 پس خداوند به ابراهیم فرمود: «اتّهام شدیدی علیه سدوم و غموره وجود دارد و گناهان آنها بسیار زیاد شده است.
21 من می‌روم تا ببینم آیا این اتّهامی را كه شنیده‌ام، درست است؟»
22 سپس آن دو مرد آنجا را ترک كردند و به طرف سدوم رفتند ولی خداوند، نزد ابراهیم ماند.
23 پس ابراهیم به حضور خداوند رفت و پرسید: «آیا تو واقعاً می‌خواهی بی‌گناهان را با گناهكاران از بین ببری؟
24 اگر پنجاه نفر بی‌گناه در آن شهر باشد آیا تو همهٔ شهر را نابود می‌كنی؟ آیا به خاطر آن پنجاه نفر از نابود كردن آن شهر صرف‌نظر نمی‌كنی؟
25 بدون شک تو بی‌گناهان را با گناهكاران نمی‌كشی. این ممكن نیست. تو نمی‌توانی چنین كاری كنی. اگر بكنی بی‌گناهان با گناهكاران مجازات خواهند شد. این غیرممكن است. داور همهٔ زمین باید با انصاف رفتار كند.»
26 خداوند جواب داد: «اگر من پنجاه نفر بی‌گناه در شهر سدوم پیدا كنم، از تقصیر تمام شهر صرف‌نظر می‌كنم.»