29 یعقوب جواب داد: «تو می‌دانی كه چطور گلّه‌های تو تحت مراقبت من زیاد شده‌اند.
30 وقتی من نزد تو آمدم، اموال تو كم بود ولی حالا زیاد شده است. خداوند به‌خاطر من تو را بركت داده است. حالا دیگر وقت آن است كه من به فكر خودم باشم.»
31 لابان پرسید: «چه چیزی باید به تو بدهم؟» یعقوب جواب داد: «من هیچ مزدی نمی‌خواهم. اگر با پیشنهاد من موافق باشی من به كارم ادامه می‌دهم و از گلّه‌های تو مواظبت می‌كنم:
32 امروز به میان گلّه‌های تو می‌روم و تمام برّه‌های سیاه و بُزغاله‌های ابلق را به جای مزد خودم جدا می‌كنم.
33 موقعی که بیایی تا آنچه را من به جای مزد خود برمی‌دارم ببینی براحتی می‌توانی بفهمی كه من با تو بی‌ریا و راست بوده‌ام. اگر گوسفندی كه سیاه نباشد و یا بُزی كه ابلق نباشد پیش من دیدی، بدان كه آن را دزدیده‌ام.»
34 لابان گفت: «موافقم. همان‌طور كه گفتی قبول دارم.»
35 امّا آن روز لابان تمام بُزهای نری كه ابلق یا خالدار بودند و همچنین تمام بُزهای مادَه‌ای كه ابلق یا خالدار بودند و یا لكهٔ سفیدی داشتند و همهٔ گوسفندان سیاه را جدا كرد و به پسران خود داد تا آنها را ببرند و از آنها مواظبت كنند.