43 لابان در جواب یعقوب گفت: «این دختران، دختران من و بچّه‌های آنها بچّه‌های من و این گلّه هم گلّهٔ من است. در حقیقت هرچه كه اینجا می‌بینی مال من است. امّا چون نمی‌توانم دخترهایم و بچّه‌های آنها را از تو بگیرم،
44 حاضرم با تو پیمان ببندم. پس بیا تا یک ستون سنگی درست كنیم تا نشانهٔ پیمان ما باشد.»
45 پس یعقوب یک سنگ برداشت و آن را به عنوان یادبود در آنجا برپا كرد.
46 او به یاران خود دستور داد تا چند تخته سنگ بیاورند و روی هم بگذارند. سپس، آنها در كنار آن پشته سنگها با هم غذا خوردند.
47 لابان اسم آنجا را «یجر سهدوتا» گذاشت. ولی یعقوب آنجا را «جلعید» نامید.
48 لابان به یعقوب گفت: «این پشته سنگها از امروز بین من و تو برای شهادت است.» به این سبب است که اسم آنجا را جلعید گذاشتند.
49 لابان همچنین گفت: «وقتی ما از یكدیگر جدا می‌شویم خدا بین ما نظارت كند.» پس آنجا را مصفه هم نامیدند.